Femke, hoe ging dat dan bij jou?
Deze vraag wordt mij regelmatig door mijn klanten gesteld. De vraag is legitiem, want ik spreek uit ervaring. Ik ben niet heel mijn leven slank geweest en ik weet hoe het is om een haat-liefdeverhouding met eten te hebben.
Ook ik heb allerlei diëten geprobeerd en eetbuien waren mij zeker niet vreemd.
Dat maakt dat klanten graag bij mij komen (denk ik). Ik kan me niet alleen inleven in de situaties die klanten mij vertellen, ik heb ze vaak zelf meegemaakt (of iets wat erop lijkt).
Valkuilen
Diëten en eetbuien behoren bij mij tot het verleden. In die valkuil trap ik niet meer. Dat wil niet zeggen ik geen valkuilen heb. Doordat ik ze geaccepteerd heb en me er niet meer druk over maak (geloof me, ik had het ‘drukmaken’ tot een ware kunst verheven), lukt het me om slank te blijven. Wanneer ik een paar kilo aangekomen ben, wat ook mij wel eens overkomt (door blessures en/of stress bijvoorbeeld) trek ik aan de spreekwoordelijke bel. Doordat ik mezelf heb geleerd er niet te zwaar aan te tillen (let op de prachtige woordspeling) en omdat ik vertrouw op mijn vaardigheden om die kilo’s weer kwijt te raken, loopt het niet meer de spuigaten uit.
Toch zijn er valkuilen waar ik op bedacht moet zijn.
#1 De omgekeerde wereld
Een vriendin van me beschreef het als de omgekeerde wereld. Beknibbelen op de gezonde tussendoortjes of de maaltijden om toch die Twix te kunnen eten.
Wanneer ik dit ga doen, is dat een signaal dat ik op moet gaan letten. Als ik minder voedzame tussendoortjes of maaltijden neem, heb ik meer honger (want ik ben logischerwijs minder verzadigd). Dan is de neiging tot overeten groter en het voelt gewoon niet prettig.
Ik ga ermee om door er bewust een keer voor te kiezen om meer lekkers te nemen, me daar niet schuldig om te voelen en om de volgende dag mijn normale patroon weer te volgen.
#2 Eten van andermans bord
En oude eetgewoonte die ik mezelf heb afgeleerd is het eten van het bord van iemand anders. Ik bedoel dan niet het bord van de mensen van het tafeltje naast me in het restaurant. Dat zou wel erg schaamteloos zijn. Nee, ik doel dan op het eten van de kinderen en mijn man. Ik had nogal eens de neiging om te ‘pikken’ van hun borden. Dat zorgt natuurlijk voor meer calorieën, maar daar stak ik dan mijn kop voor in het zand. ‘Ach dat kleine hapje doet er niet toe’ of ‘Nog een hapje, dat maakt niet zoveel uit’.
In theorie klopt dat natuurlijk ook. Eén hapje is echt geen wereldschokkende ramp, maar wel als je één hapje neemt van elk bord dat niet het mijne is (dat zijn in mijn geval drie hapjes, nou ja, happen). Dat tikt snel aan. Reken maar mee. Drie maaltijden per dag x drie happen (soms meer), dat zijn al gauw honderden calorieën meer (afhankelijk van de maaltijden natuurlijk).
Wanneer ik me op die gedachten betrap, roep ik mezelf tot de orde. ‘Ho Femke, nu doe je het weer’. Ook deze happen tellen mee. Eet dus maar minder van je dessert ofzo’.
#3 Stiekem eten
Wat je eet als niemand het ziet telt niet. Is er een foto van? Nee? Dan is het niet gebeurd!
Op donderdagavond gaat mijn man voetballen. Dan zit ik alleen op de bank. En ja, dan gaat het soms wel eens mis. Ik geef het niet graag toe (ik geef sowieso niet graag iets toe), maar het is echt zo. Dat is het ultieme jezelf voor de gek houden. Alsof mijn man het wat kan schelen als ik een halve zak chips leeg eet in plaats van een klein bakje?? De enige die er last van heeft ben ik!
Ook ga ik als ik thee ga zetten zo zachtjes mogelijk in de kast een koekje pakken. Herkenbaar? Zo stom ook!
Als ik naar de keuken loop om een kop thee zetten en ik merk dat dit oude gedrag weer de kop op steekt, benoem ik dat hardop tegen mezelf. Dan is het stiekeme eraf. Ik heb het immers hardop gezegd (dat is ook onzin, maar voor mij werkt het en daar gaat het om).
Lukt het me altijd om niet in de valkuilen te trappen? Nee. Maar heel vaak wel. De truc is om ze te herkennen zodat je ze aan kunt pakken. Bewust worden is hierin belangrijk.
Ik ben me bewust van dit gedrag. Dat ben ik niet de ene op de andere dag geworden en dat hoeft ook niet. Gedragsverandering kost nu eenmaal tijd, maar het is wel voor altijd.
Ben niet te streng voor jezelf als het niet lukt, maar leer ervan. De volgende keer lukt het vast wel!
