We weten het allemaal. Positief denken heeft een positieve uitwerking op onze algehele gezondheid. Er zijn voorbeelden van mensen die door positief denken hun kanker hebben genezen, terwijl de artsen het al opgegeven hadden.
Het ‘omdenken’ van bedenker Berthold Gunster maakt je ervan bewust dat je problemen kunt veranderen in mogelijkheden. Oplossingsgericht werken gaat ook uit van de mogelijkheden in plaats van problemen.
Ikzelf werk vanuit de humanistische visie dat mensen van nature mogelijkheden en vaardigheden bezitten die ze kunnen inzetten bij de problemen, laten we het uitdagingen noemen, die ze ervaren.
Het is niet voor niks dat positief denken op dit moment een hot item is. Het heeft resultaat. Dat heb ikzelf ervaren toen ik begon met afvallen. Afvallen heeft in mijn optiek niets met voeding te maken. Ja, natuurlijk zijn er gezonde en ongezonde voedingsmiddelen en kennis daarvan is handig als je slank wilt zijn. Maar of je uiteindelijk je doel behaalt, voor altijd, heeft alles te maken met je mindset. Hoe je over eten denkt. Laat me het verduidelijken aan de hand van de volgende situatie.
Appeltaart bakken (1)
‘Mam, gaan we vandaag en appeltaart bakken? Het is al zolang geleden en nu ben ik al 7 dus kan ik je al veel beter helpen, toch mama?’
O nee, dat heb ik helemaal niet ingepland vandaag! Als ik daaraan begin kan ik niet van het deeg afblijven, laat staan van de taart zelf als ik van te voren al die heerlijke geur uit de oven kan ruiken. Wat doe ik hier nou mee? Ik kan niet steeds ‘nee’ tegen mijn dochter zeggen omdat ik zo nodig slank wil zijn. Nou vooruit dan maar. Pff dit wordt een ware straf!
‘Natuurlijk meisje. Goed idee van je. Dan gaan we eerst naar de supermarkt, want we hebben niet alles in huis. Pak jij even pen en papier om een lijstje te maken? Nou vertel, wat hebben we nodig?’
Boter en suiker. Ik vind het nu al lekker. Dat gaat nooit goedkomen. Waar ben ik in godsnaam aan begonnen.
‘Mam mag ik de mixers aflikken? Ik vind het deeg zo lekker!’
Inderdaad dat deeg is zo lekker, mijn maag knort ook al de hele tijd. Zie je wel, daar ga ik al.
‘Ja hoor, maar niet allebei hoor. Mam wil ook!
Tja, nu heb ik al zowat een stuk taart op nog voor het gebakken is. Wat ben ik toch een zwakkeling dat ik niet eens een taart kan bakken zonder me vol te proppen!
‘Oh wat ruikt –ie lekker mam. Je neemt toch ook wel een stukje?’
Wel ja joh, nu maakt het toch niet meer uit. Ik kan het toch niet. Zul je zien, zit ik vanavond op de bank wetende dat die taart op het aanrecht staat. En morgen gaat het vast weer mis, want dan is die taart natuurlijk nog niet op!
‘Natuurlijk meid, we hebben niet voor niets zo ons best gedaan.’
Appeltaart bakken (2)
‘Mam, gaan we vandaag en appeltaart bakken? Het is al zolang geleden en nu ben ik al 7 dus kan ik je al veel beter helpen, toch mama?’
Dat is inderdaad een hele tijd geleden. Het is wel een uitdaging voor me. Appeltaart, zeker een zelfgemaakte is onweerstaanbaar. Als ik nou niet van het deeg snoep en gewoon wacht de taart klaar is, ga ik er vast ook extra van genieten. Dan neem ik vanavond geen toetje na het eten. Komt goed. Gezellig met mijn meisje een activiteit doen. Dat moeten we eigenlijk veel vaker doen. Ik kan het! Ik denk gewoon aan de gezelligheid in plaats van aan het lekkers.
‘Natuurlijk meisje. Goed idee van je. Dan gaan we eerst naar de supermarkt, want we hebben niet alles in huis. Pak jij even pen en papier om een lijstje te maken? Nou vertel, wat hebben we nodig?’
Boter en suiker. Pff er zitten veel calorieën in zo’n taart. Maar goed dat ik ervoor heb gekozen om niet van het deeg te snoepen. Dan blijft het nog te doen. Een stuk appeltaart kan best. Daar word ik echt niet ineens weer dik van. Ik kan de juiste keuzes maken!
‘Mam mag ik de mixers aflikken? Ik vind het deeg zo lekker!’
‘Ja dat mag wel, maar zou je dat nou wel doen? Straks lust je geen stuk taart meer als het klaar is. Dat zou jammer zijn toch?’
Wauw, wat goed van mezelf. Ik wist wel dat ik het kon. Dat voelt zeg. Wat zal dat stukje zo meteen lekker smaken. Ik kan de heerlijke geur al ruiken. Hmm, dat wordt genieten.
‘Oh wat ruikt –ie lekker mam. Je neemt toch ook wel een stukje?’
‘Natuurlijk meid, we hebben niet voor niets zo ons best gedaan. Zullen we vragen of opa en oma ook een stukje willen? We kunnen de hele taart toch niet op. Bel jij ze even op of we langs mogen komen?’
En zo zijn er tal van voorbeelden te noemen in je dagelijks leven die je anders kunt benaderen. Probeer het maar eens. Ik beloof je dat het lekker voelt. Misschien nog wel lekkerder dan de smaak van die appeltaart ;).
