‘Een emotie-eter? Ik? Nee joh! Ik eet niet als ik verdrietig ben.’
Ik eet als ik boos ben, onrust voel, zenuwachtig ben en vooral uit verveling. Als ik even niets te doen heb, merk ik dat ik de kast in duik om te kijken of er iets te eten valt. Ook is de honger op zulke momenten opdringerig aanwezig. En als je honger hebt moet je eten toch? Dus ik hoor bij de categorie emotie-eters, waar naar mijn idee bijna iedereen onder valt. En daar schaam ik me helemaal niet voor. In tegendeel. Toen ik eenmaal door had waarom en wanneer ik at, kon ik mijn eetgedrag gerichter aanpakken.
1. Hanger
De Amerikanen hebben de term ‘hanger’ in het leven geroepen. Dat is een samenvoeging van ‘hunger’ en ‘anger’. Het blijkt dat we een korter lontje hebben als we honger hebben. We worden eerder boos als ons glucosepeil laag is. Dat verklaart dus waarom ik eerder boos word als ik honger heb. Omgekeerd zegt het me dat als ik voldoende eet, ik minder snel boos word en minder snel de neiging heb te gaan eten.
Zorg dus dat je voldoende eet op een dag om te voorkomen dat je uit je slof schiet en daardoor in de supermarkt je winkelwagentje vol gooit met lekkernijen waar je achteraf spijt van krijgt.
2. Regelmatig eten
Naast voldoende eten en is het belangrijk om regelmatig te eten. Liever 6 keer een kleine maaltijd dan 3 keer een grotere. Als je dagstructuur dat niet toelaat, zorg dan dat je in ieder geval om de 2 uur wat kunt eten. Op die manier blijft niet alleen je stofwisseling draaiende, maar ook je hongergevoel beperkt waardoor je eetbuien voorkomt.
3. Rust
Een rotdag op je werk? Een onopgeruimd huis? Ruzie met je man/vrouw/buurman/hond? Tel eerst tot tien. Adem in, adem uit. Ga, als het even kan, uit de situatie. Zoek een rustig plekje op. Kom even tot jezelf. Dat kun je doen door het van je af te schrijven en je te focussen op wat juist goed ging die dag. Als je rust ervaart ga je minder snel een bak ijs leegscheppen dan wanneer je adrenaline door je lijf giert.
4. Afleiding
O jee, je verveelt je. Wat nu? Ga iets doen! Ga wandelen, online shoppen (zonder echt wat te kopen als je portemonnee het niet toelaat), strijken (het moet nou eenmaal toch gebeuren), een puzzel maken, een spelletje doen met de kinderen. Het maakt niet uit wat. Als je maar bezig bent. Zorg dat je wat te doen hebt en je drang naar eten verdwijnt als sneeuw voor de zon. En mocht dat toch niet het geval zijn, zeg dan tegen je jezelf dat je over 10 minuten iets mag eten. Na die minuten is je drang vaak ook weg. Je gaat namelijk iets doen om die 10 minuten te overbruggen. Tadaa! Afleiding gecreëerd!
5. Hardop uitspreken
Zeg tegen de mensen om je heen dat je de neiging hebt om te gaan eten. Of als je dat niet meteen herkent bij jezelf, benoem dan je emotie. Spreek uit dat je boos, verdrietig of verveeld bent. Doordat je het hardop zegt, word het echt en kun je er wat mee.
Als je de neiging tot eten herkent, benoem het dan zodat anderen je erop kunnen wijzen dat eten het probleem niet oplost. Zij kunnen je helpen om bijvoorbeeld afleiding te zoeken of je troosten als je verdriet hebt. Door te gaan eten word je niet minder verdrietig of minder boos. Je krijgt er waarschijnlijk nog een emotie bij, namelijk schuldgevoel omdat je bent gaan eten terwijl je dat eigenlijk niet wilde.
Als er niemand in de buurt is of niemand waar je je prettig genoeg voelt dit bij te doen, zeg het dan tegen jezelf. Niet in je hoofd, maar hardop. Dat zorgt ervoor dat je je bezig houdt met de emotie zelf in plaats die te verdringen met eten. Want laat ik duidelijk zijn. Emoties mogen er zijn!
Bronnen:
Boiling point. Problem anger and what we can do about it, Mental Health Foundation, 2008.
Slank worden zijn en blijven. Femke Brands 2014
